Het willen van kinderen of niet, is een vraag waar velen van ons wel eens over nadenken of nagedacht hebben. Zoals bij elke grote keuze die je maakt, zal de beslissing zowel positieve als negatieve kanten hebben. We zijn allemaal verschillend, met verschillende overtuigingen, doelen en waarden. Toch komt het helaas nog steeds vaak voor dat mensen kritiek krijgen op de keuze om geen kinderen te willen. Of jij kinderen wilt of niet, is helemaal aan jou. Maar als je toch te maken krijgt met kritiek op die keuze, hoe ga je daar dan mee om? In deze blog vind je een paar tips die je wellicht kunnen helpen.
Vrouwen
Vaak zijn het vooral vrouwen die veroordeeld worden voor hun keuze om geen kinderen te willen. Vroeger was je sociale waarde en identiteit als vrouw nauw verbonden met het zijn van moeder en het hebben van kinderen. Gelukkig is dat nu niet meer zo erg en heeft de positie van de vrouw de afgelopen jaren stappen in de goede richting gezet. Toch zijn we er nog lang niet, en worden vrouwen nog steeds geconfronteerd met vooroordelen en kritiek wanneer het aankomt op moederschap. Recent onderzoek wijst uit dat sommige studenten het leven van mensen zonder kinderen nog steeds als minder compleet of zelfs immoreel beschouwen!
Dalend geboortecijfer
Ondanks alle kritiek wordt de keuze om geen kinderen te krijgen steeds populairder en dalen de geboortecijfers. Sinds 2008 is het geboortecijfer in de VS met 20% gedaald, en in Nederland is ongeveer 12% van de vrouwen vrijwillig kindvrij! Er zijn veel begrijpelijke redenen voor deze keuze, variërend van het willen focussen op een carrière, de angst om vrijheid te verliezen, de hogere kosten om een kind te krijgen, tot klimaatverandering, overbevolking of de sociale druk die gepaard gaat met het moeder of vader zijn. Motieven kunnen verschillen, maar het principe blijft hetzelfde; dit is een keuze die je maakt voor jezelf en je eigen welzijn. Je hoeft je beslissing aan niemand uit te leggen of te rechtvaardigen!
Omgaan met kritiek
Dus, wat jouw keuze en de redenen hiervoor ook zijn, hier enkele tips die je hopelijk kunnen helpen om te gaan met de kritiek en stevig in je schoenen te blijven staan.
Blijf kalm
Wanneer je je aangevallen voelt, kun je gespannen worden en in de verdedigingsmodus gaan. Dit maakt het moeilijker om te luisteren naar wat een ander zegt. Probeer op momenten als deze rustig en diep adem te halen; dit is een goede manier om jezelf te kalmeren. Als je boos bent, heb je de neiging om kort en snel in te ademen. Door het tegenovergestelde te doen en rustig te blijven ademen, vertel je je lichaam en je hersenen om te kalmeren. Als je meer tijd hebt, kun je ook een ademhalingsoefening of progressieve spierontspanning proberen.
Probeer ze niet te overtuigen
Als je met kritiek te maken krijgt, is het normaal dat je defensief wordt en wilt uitleggen waarom je iets doet of vindt. Hoe meer je de ander probeert te overtuigen, hoe defensiever je begint te klinken. Probeer in plaats daarvan rustig en beleefd uit te leggen dat dit jouw eigen keuze is. Je hoeft de reden voor jouw persoonlijke keuze niet te rechtvaardigen!
Wil je jouw motivatie voor je keuze toch graag bespreken? Wacht dan tot een later moment. De kans is groot dat de situatie dan wat is afgekoeld, je beter begrepen en gehoord wordt en je niet defensief overkomt.
Herinner jezelf aan de redenen waarom je deze beslissing hebt genomen
Neem de tijd om na te denken en schrijf op waarom je deze keuze hebt gemaakt. Dit geeft je het vertrouwen om met de kritiek om te gaan, zonder aan je eigen beslissing en eigenwaarde te twijfelen. Mensen proberen je misschien minder of slecht te laten voelen, maar als je zeker bent van je eigen principes kunnen ze het alleen maar proberen!
Maak contact met anderen
Besef dat je niet de enige bent met deze ervaring. Omring jezelf met mensen die je begrijpen of die zelf een soortgelijke keuze hebben gemaakt. Door steun en empathie bij andere te zoeken, kun je de kritiek achter je laten.
Hulp
Het maken van belangrijke levenskeuzes kan heel moeilijk zijn, en kritiek en vooroordelen over deze keuzes maken het er niet makkelijker op. Als je het moeilijk hebt en ondersteuning zoekt, twijfel dan niet om professionele hulp in te schakelen. Wil je meer weten over hulp via NiceDay? Klik dan hier voor meer informatie.
Soms denk je dat bepaald gedrag belangrijke voordelen heeft. Dit houdt het gedrag in stand. Maar is het wel zo dat er zoveel voordelen zijn? Zie je misschien de nadelen over het hoofd? Bijvoorbeeld: iemand die perfectionistisch is denkt misschien dat hij of zij niet zal falen of wordt afgewezen als hij of zij altijd alles perfect doet, maar diegene ziet waarschijnlijk niet in dat deze leefregel op de lange termijn uitputtend is en dat je nooit iedereen tevreden kan houden.
Met een kosten-batenanalyse maak je voor jezelf duidelijk wat de werkelijke voor- en nadelen van het gedrag zijn. Dit geeft inzicht en werkt motiverend. In deze blog lees je hoe je een kosten-batenanalyse maakt!
Wat is een kosten-batenanalyse?
Een kosten-batenanalyse is een schematisch overzicht van de voordelen en nadelen van een bepaalde keuze, opvatting, strategie of afweging. Je brengt in kaart wat de werkelijke voor- en nadelen zijn op de korte en lange termijn. Dit is belangrijk omdat we vaak geneigd te zijn om alleen naar de voordelen van bepaald gedrag te kijken, of alleen naar de korte termijn effecten. Deze verschillen vaak van de lange termijn effecten.
Waar gebruik je het voor?
De voor- en nadelen die je in de analyse noteert, kunnen jou helpen inzicht te geven in de effecten of gevolgen van bepaald gedrag. Het kan je helpen om keuzes te maken of om verandering in gang te zetten. Ook kun je het overzicht regelmatig bekijken om gemotiveerd te blijven!
Aan de slag
Heb jij iets waarmee je worstelt? Maak er eens een kosten-batenanalyse van. Schrijf de twee opties naast elkaar. Dit kan een bepaalde keuze zijn (bijvoorbeeld wel of niet in therapie gaan) of een bepaalde opvatting (“wees altijd perfect” tegenover “oke is ook goed genoeg”). Schrijf voor elke optie op wat het je kost (kosten) en wat het je oplevert (baten) op de korte termijn en op de lange termijn. Denk hierbij aan de gevolgen voor jezelf, voor je omgeving, voor je toekomst etcetera.
Hieronder zie je een voorbeeld van een kosten-batenanalyse bij de keuze om wel of niet in therapie te gaan:
Bekijk of de analyse jou inzicht geeft in je gedrag. Welke keuze kun je nu het beste nemen? Welke conclusie kun je vormen op basis van deze analyse? Kijk je nu anders naar jouw situatie? Heeft het je geholpen? Schrijf jouw ervaringen op in de NiceDay App en kijk er regelmatig naar terug. Zet jij een verandering in gang?
Ik zit weer aan de lunch met Sylvia. Met inmiddels 80 jaar levenservaring ben ik benieuwd naar haar meest bijzondere levenslessen of ervaringen.
Hoe blik je terug op je eigen leven als je 8 decennia rijk bent?
Levenslessen. Ik vind dat een bijzonder woord, ik denk dan eigenlijk meteen aan school. Ik noem het liever levenservaring. Ik was 27 jaar en ik was getrouwd. Mijn toenmalige man zei tegen mij: “ik blijf niet voor altijd in Nederland.” Hij ging solliciteren en kon naar Curaçao. Ik dacht: van Rotterdam naar Groningen of van Rotterdam naar Curaçao, ik vind het prima. Ik besloot om met hem mee te gaan. Daarbij had ik geluk met mijn ruimdenkende moeder. Ik hoor haar weer zeggen: “Ga dit doen! Ga de wereld zien! Ga erop uit!” Mijn moeder was positief, accepterend en stimulerend. De manier waarop mijn moeder in het leven stond was heel waardevol voor mij in mijn verdere keuzes.
Eenmaal in Curaçao aangekomen is ons leven vrij snel gestabiliseerd. Uiteindelijk ben ik gaan lesgeven op een basisschool waar Nederlands werd gesproken. Ik had goed contact met mijn Antilliaanse vrienden en collega’s en ervoer hier nooit een kloof in. Ik had altijd een goede klik met de bewoners van het land. Maar ik kwam er ook achter dat blanken in Curaçao een hoger aanzien hadden. Ik werd geconfronteerd met discriminatie, iets waar ik mij nooit direct bewust van was. Het kostte mij geen moeite om met verschillende mensen om te gaan, ik vond het alleen maar bijzonder.
Nu kunnen we met onze smartphone zo veel en snel mogelijk in contact zijn met onze naasten. Hoe was je in contact met je vrienden in Curaçao en met je familie en vrienden in Nederland?
In die tijd stonden er op straat telefooncellen waar iedereen gratis gebruik van kon maken. Sommige mensen hadden een vaste telefoon maar lang niet iedereen. Het contact met de buitenwereld was per brief en telefonisch. Één keer in het half jaar belde ik met mijn moeder in Nederland. Bellen met het buitenland was namelijk heel duur en bijna onmogelijk. De komst van televisie heeft het leven enorm veranderd. De wereld was klein en overzichtelijk: het bestond uit gezin, school en vakantie. Ik denk dat de komst van televisie en internet ons een bredere kijk op het leven heeft gegeven. Ik voelde me overigens gelukkig op Curaçao, je bedenkt je op dat moment niet dat je iets mist, zoals een smartphone. Het is eigenlijk hetzelfde als dat je over 20 jaar de vraag krijgt: heb je hologram smartphones in je jeugd gemist?
Wat is de positieve ervaring (“les”) die jij uit Curaçao haalt?
Je went makkelijker aan situaties dan dat je misschien denkt. Ik heb ontdekt dat ik het zonder familie om de hoek ook wel redde. Soms moet je meegaan in wat er op je pad komt en ontdekken wat er gebeurt. In die tijd ben ik onbevangen meegegaan en heb ik het voor geen goud willen missen. Ik heb totaal geen spijt van deze 8 jaar in Curaçao. Ik ben assertiever en volwassener geworden. Ik heb nieuwe vriendschappen opgedaan. Ik heb geleerd over mijn gevoel te praten in Curaçao. Je moest wel: je hebt elkaar nodig en het is belangrijk om te praten over wat er in je omgaat, wat je beleeft, wat je meemaakt of wat je bezighoudt. Hierdoor ontstonden er hechte vriendschappen, je voelde je zekerder en het was voor mij zo fijn om vriendschappen te hebben waarin je alles met elkaar kon bespreken. Ik heb geleerd niet afhankelijk te zijn van familie. Ik heb veel energie gekregen, ik heb me kunnen aanpassen en bovenal genoten!
Als je besluit iets te doen, doe het vol overtuiging. Geniet ervan!
Vind je het leuk om meer te lezen over twee generaties die met elkaar het gesprek aangaan? Sarah zal regelmatig met Sylvia in gesprek gaan, je vindt de blogs op Sarah’s profiel.
Elke dag staan we voor een hoop keuzes. Het begint al bij de wekker, ga je op staan of blijf je nog even liggen? En wat ga je dan doen? Doe je vandaag dat blauwe shirtje aan of het zwarte? Wat zal je eens gaan eten? Ga je überhaupt eten? Dit zijn allemaal keuzes die waarschijnlijk vanzelf gaan. Maar er zijn ook keuzes die gecompliceerder zijn, hoe ga je om met deze keuzestress? We helpen je op weg.
Keuzestress
De eerste stap is het identificeren van je keuzes. Beantwoord de 4 W’s: wat, waarom, waarmee en wanneer kun je kiezen. Evalueer alle opties en bedenk welke keuzes realiseerbaar zijn.
De gevolgen van je keuze
De volgende stap is denken aan de gevolgen van je keuze. Wat zal er gebeuren als je voor het een kiest en wat als je voor het ander kiest? In hoeverre heeft de keuze impact op je leven? Beschrijf duidelijk voor jezelf wat er precies verandert per keuze en bedenk hoe belangrijk die verandering voor je is. Wat wil je dat er verandert en wat wil je graag hetzelfde houden? Zet alle positieve en negatieve gevolgen van de keuze op een rijtje. Kun je (in detail) benoemen wat je goed of leuk vindt aan de keuze?
Succesverhaal
Beschrijf per keuze hoe de keuze kan leiden tot een succesverhaal. Kan je succes bereiken met een van de keuzes die je hebt? En wat is de mate van succes en de waarschijnlijkheid van dit succes? Overweeg waar je in dit geval meer waarde aan hecht en maak aan de hand daarvan de juiste keuze.
Luister (niet) naar je omgeving
Bedenk wat je wil doen, voordat je kiest voor iets wat je hoort te doen. Wat zou je doen als je alles zou mogen en durven? Heb jij bepaalde overtuigingen die niet passen bij die keuze? Hebben andere mensen verwachtingen van je? Sta je het jezelf eigenlijk wel toe om voor die keuze te kiezen?
Maar, je omgeving kan ook een positief effect hebben op jouw keuze. Zo kunnen zij je steunen bij het maken van een keuze, ervaringen met je delen en de keuzes vanuit een ander perspectief laten zien. Neem deze informatie in overweging bij het maken van je keuze.
Hak de knoop door
Soms zijn we zo bang om keuzes te maken, dat we uiteindelijk niets doen. Zonde! De meeste keuzes die je maakt zijn niet definitief, nergens om bang voor te zijn dus. Levert het keuze maken te veel stress op of blijf je maar twijfelen? Hak dan gewoon de knoop door en kies, of laat iemand anders voor je kiezen. Denk er over na, maar stel een deadline voor jezelf. Misschien een risico, maar zie het als een leermoment als je toch verkeerd gekozen hebt.
May your choices reflect your hopes, not your fears – Nelson Mandela
NiceDay: Sta jij voor een belangrijke keuze? Beschrijf in je dagboek hoe je daarmee om gaat of bespreek het met je professional.
Op reis heb ik veel inzichten gekregen. Inzichten in wie ik ben en hoe ik mijn leven in wil richten. Ik heb mezelf veel de waaromvraag gesteld en dat heeft mijn kwaliteit van leven nu al enorm verhoogd; en ik ben pas net begonnen!
Als je echt iets wil onderzoeken in je leven en je erachter wil komen wie je bent, wat je wil en belangrijk vindt, en hoe je dat gaat bereiken, is de waaromvraag erg belangrijk. ‘Waarom’ gaat in op betekenis, op oorsprong, op motivatie en passie. ‘Waarom’ graaft dieper dan ‘hoe’ en ‘wat’. ‘Hoe’ en ‘wat’ vloeien voort uit ‘waarom’ en geven praktische invulling.
De waaromvraag
De waaromvraag helpt me terug redeneren naar de oorsprong van mijn gedachten, gedrag en acties. Snap ik die oorsprong? En past het nog bij mij? En, zo niet, kan ik deze oorsprong veranderen? Als dat niet mogelijk is kan ik wellicht een andere weg kiezen; een andere ‘hoe’ en ‘wat dan’ dat ik tot nu toe heb gedaan, voor dezelfde oorsprong.
Dat zal ik uitleggen. Een belangrijk thema voor mij, voor en aan het begin van mijn reis, was waarom ik het gevoel had dat ik wel drie jaar kon slapen, dat ik op was, dat ik zo niet verder zou kunnen. Het antwoord daarop heb ik gevonden. Ik heb mijzelf nooit helemaal geaccepteerd voor wie ik ben. Ik ontkende dat ik Borderline heb en dat dat bepaalde dingen van mij vraagt. Ik nam geen ruimte. En daardoor verloor ik meer en meer energie. Energie die ik niet had. Energie die ik leende. En dat resulteerde in burn-outs en zware depressies. Wanhopige pogingen van mijn lichaam en geest om energie terug te krijgen. En ik verloor mezelf meer en meer. Want, zonder energie kun je niet jezelf zijn, enkel een uitgeholde versie.
Mijn oorsprong gaat niet veranderen. Ik blijf Bouwke, een heel persoon, met ook een onderdeel Borderline. Maar dan kom je bij het ‘hoe’ en ‘wat’. En daar kunnen prachtige dingen gebeuren. Want er leiden meerdere wegen naar Rome.
Jezelf zijn
Hoe kan ik Bouwke zijn? Hoe kan ik mezelf helemaal zijn? Zo simpel. Zo duidelijk. Door mijn hele zelf aan bod te laten komen. Hoe kan ik mijn leven zo inrichten dat dat gebeurt? Uit deze hoe vragen zijn zoveel belangrijke antwoorden gekomen. Ik vind liefdevolle, steunende, betekenisvolle relaties belangrijk. Sport is fijn, rust vinden en niets doen zijn voor mij belangrijk. Ik vind waardering fijn en anderen helpen fijn. Mijn intelligentie en creativiteit gebruiken is fijn. Ik vind alleen zijn op zijn tijd fijn en heb ik nodig. En nog zoveel meer.
Al deze facetten zijn onderdeel van mij en kunnen me helpen bij het inrichten van mijn leven. Het ‘wat’. Wat ga ik dan doen? Ik heb gekeken naar deze hoe’s en ben bezig met een aantal wat’s in mijn leven. De eerste is bijvoorbeeld werk. Wat wil ik met werk? Mijn eerste beslissing daarin is dat ik wil proberen om maar 24 uur per week te werken. 24 uur zou genoeg moeten verdienen voor een basis, zou genoeg rust moeten geven om bij te komen en zou genoeg tijd over moeten laten voor vrienden, helpen van anderen, sport en creativiteit.
Balans werk en privé
Ondertussen ben ik al een tijdje 24 uur aan het werk en ik merk dat ik op de goede weg zit met deze beslissing. Onlangs had ik nog een gesprek met een vriendin van mij. Zij vroeg mij naar onze andere vriendinnen. Hoe het met ze gaat. Ze heeft het druk en wil eigenlijk bellen, maar dat komt er elke keer niet van. Ze schrikt als ik zeg dat ik me zorgen maak over een van ons. Had ze toch moeten bellen. Ze voelt zich schuldig. Voor zoveel is dit normaal, druk druk druk. Iedereen heeft zijn eigen leven. Maar, ik ben zo blij dat ik tijd, ruimte en energie heb gecreëerd om bij mijn vriendinnen langs te gaan, te praten, te lachen. Maar ook om anderen spontaan te helpen. Gewoon. Omdat het kan. En dan heb ik zelfs nog tijd om ‘s ochtends rustig wakker te worden met een kopje koffie op bed. Of om een zondag helemaal niets te doen en bij te komen. Zonder prikkels. Dit alles geeft me kwaliteit van leven.
Deze keuzes zijn niet altijd of enkel makkelijk. 24 uur werken verdient een stuk minder en het is niet makkelijk een passende baan te vinden. Dat zal ook nooit meteen gaan. Ik werk nu gewoon. Iets vinden waar ik ook mijn talenten in kwijt kan zal nog wel een uitdaging zijn. Of wellicht kan ik die in mijn vrije tijd ergens in kwijt. Either way, ik heb geduld. Want ik zie wat 24 uur werken met me doet. En ik geloof in waarom ik het doe. Ik heb enorm veel vertrouwen in de toekomst, als ik mijn waarom maar als kompas blijf houden.
Stel jij jezelf wel eens de waaromvraag? Ik raad je aan dit af en toe te doen. En dan ook eens te kijken naar hoe je aan je ‘waarom’ uiting geeft en wat je doet. Ik denk dat het je inzichten geeft. Veel plezier met leren over jezelf!
